مجموعه اشعار شهادت امام حسن مجتبی (ع) 1398
مجموعه اشعار شهادت امام حسن مجتبی «ع»
در اینبخش مجموعه اي از اشعار شهادت امام حسن مجتبی را مرور می‌کنیم. امام حسن مجتبی فرزند نخست مولا علی «ع» و حضرت فاطمه زهرا «س»، و آخرین خلیفه از خلفای راشدین می باشند. ایشان در روز 15 رمضان در شهر مدینه چشم بـه جهان گشودند، ایشان بعد از پدر بزرگوارشان بـه مرتبه امامت و خلافت رسیدند، امام حسن در طول زندگی اش چهار بار مسموم شد ودر روز 28 صفر بـه شهادت رسیدند.
شعر و متن نوحه تسلیت شهادت امام حسن مجتبی «ع»
دوبیتی شهادت امام حسن | متن روضه امام حسن و کوچه
اي امام همـه یا حسن مجتبی
پسر فاطمه یا حسن مجتبی
اي دلت پر شرر پاره پاره جگر
یبن الزهرا یبن الزهرا
اي بـه قربان آن طلعت چون ماه تـو
تـو کریمی و مـا سائل درگاه تـو
بده اي باوفا صدقه بر گدا
یبن الزهرا یبن الزهرا
دم آخر بـه قلب بر بلا مبتلا
گریه کردی بـه غم هاي شه کربلا
بر حسین غریب شاه شیب الخضیب
یبن الزهرا یبن الزهرا
غزل مرثیه امام حسن | شعر کوتاه درباره شهادت امام حسن
الا روح قرآن حسن یا حسن
صفا بخش ایمان حسن یا حسن
بود دیدۀ سائلان سوی تـو
کریم کریمان حسن یا حسن
درود علی سبط خیر الوری
تـو روح نمازی فدایت شوم
مرا چاره سازی فدایت شوم
مـن بی نوا ننگ این آستان
تـو بنده نوازی فدایت شوم
درود علی سبط خیر الوری
سیه رویم و دارد این دل اُمید
کـه از لطف تـو می شوم رو سپید
کریمی هرگز نگردد شها
گدا از در خانه ات نا امید
درود علی سبط خیر الوری
بـه قربان آن جود جانانه ات
فدای مزار غریبانه ات
اگر رد کنی یابن الزهرا مرا
کجا دارم الا در خانه ات
درود علی سبط خیر الوری
جگر پاره ي ستم معاویه ها
و بر کینۀ جعده ها مبتلا
بـه سن جوانی شدي پیر غم
تویی شاهد روضۀ کوچه ها
درود علی سبط خیر الوری
شعر کودکانه شهادت امام حسن مجتبی «ع»
بـه گلزار ولا عزای یاسمن
شده ذکرم حسن جانم حسن
درود اي روح ایمان
غریب بیت الاحزان
حسن جانم حسن جان
حسن جانم حسن جان
اَلا اي لطف تـو بـه هر دردی طبیب
میان خانه هم بودی غریب
شدي اي شاه ستمدیده
بـه سم کینه مسموم
بـه احوال پریشان
حسن جانم حسن جان
حدیث کوچه ها تـو را شد زمزمه
شدي پیر عزای فاطمه
تـو دیدی روی نیلی
هجوم و ضرب سیلی
دلت زین غصه سوزان
حسن جانم حسن جان
متن نوحه شهادت امام حسن مجتبی «ع»
در عزای تـو نوحه می‌خوانم
اي حسن جانم اي حسن جانم
اي حسن جانم
با دل مـا شد داغت آغشته
«اي تـو را یار بی وفا کشته»
اي حسن جانم
در غمت بی حد سوز و آه مـن
لخته هاي خون شد گواه مـن
اي حسن جانم
نالم از جسم بر روی خاکت
تیر باران شد پیکر پاکت
اي حسن جانم
عشق روی تـو سرنوشت مـا
قبر خاکی تـو بهشت مـا
اي حسن جانم
داری اي مولا دیدگان تر
شده اي پیر روضه مادر
اي حسن جانم
بر دلت روزی غم شده حاکی
قاتل تـو بود چادر خاکی
اي حسن جانم
دیده اي اشک و صورت نیلی
کوچه تنگ و ضربه سیلی
اي حسن جانم
شعر کوتاه شهادت امام حسن مجتبی
اي روح ایمان معنای قرآن
در ماتم تـو هر دیده گریان
اي مسموم کینه
ماه مدینه ستمدیده دوران
یا مولا حسن جان
صراط حق و رحمت ره تـو
شد خانه تـو قتلگه تـو
اي لاله پرپر
غریب مادر، حجت سبحان
یا مولا حسن جان
بعداز وقوع شهادت تـو
تازه شروع شد مصیبت تـو
شد جسمت پر از تیر
از ستم و تکفیر،زین غم الامان
یا مولا حسن جان
در ماتم تـو دنیا بگرید
ماهی میان دریا بگرید
اي محنت کشیده
مصیبت دیده از جور عدوان
یا مولا حسن جان
دیگر نگویم از روی نیلی
از خاک چادر از ضرب سیلی
پیر این عزایی
غرق بکایی در بیت الاحزان
یا مولا حسن جان
دوبیتی شهادت امام حسن مجتبی
اَلسّلام اي مظهر اوصاف آفريننده
اَلسلام اي جلوه انوار سبحان
اي بـه قربان تـو و قدر و جلالت
اي عزیز فاطمه مولا حسن جان
اي کرامت تا قیامت خاک کویت
آبروی عالمین از آبرویت
قبله جان اي گل زهرا بـه سویت
روح ایمان سیدی مولا حسن جان
روح ایمان
اي ملائک در طواف کوی عشقت
صورت زیبای تـو خورشید دلها
عاجزم مـن در مدیحه گفتن تـو
یوسف پیغمبر و علی و زهرا
یا حسن جان ذکر اهل آسمان‌ها
نوکری ات بهترین نام و نشان‌ها
نام زیبات اي مسیح نیمه جانها ذکر درمان
روح ایمان سیدی مولا حسن جان
روح ایمان
اي نگاه نافذ تـو مرتضایی
اي کلام قدسی ات مهر هدایت
ذکر کل سینه زنهایت همین اسـت
یا معز المؤمنین جانم فدایت
سینه تـو گوییا ماتمسرا بود
در وجودت شور و غوغایی بپا بود
بر لب تـو روضه هاي کوچه ها بود زار و گریان
روح ایمان سیدی مولا حسن جان
روح ایمان.
شعر شهادت امام حسن مجتبی «ع»
گدای این خونه چیزی از لطف مولا کم نداره
تـو مدینه توی بقیع آقای مـا حرم نداره
اي حسن جان تا قیامت
بر غم تـو مبتلایم
تربت ویرانۀ تـو
کعبه و کرببلایم
یا حسن غریب مادر
نوای ذکر یا حسن بـه روی لب داریم همیشه
خوشا بحال اون کسیکه سائل این خونه میشه
جان نثاران تـو هستیم
پشت مـا دعای زهراست
لطف دستای کریمت
دلخوشی سینه زنهاس
یا حسن غریب مادر
همیشه با اهل جفا و فتنه درحال نبردی
تـو کوچه ها برای مادر شهیده گریه کردی
همچو نیزه بر تنت بود
آن صدای ضرب سیلی
شد سوگند بر اشک زهرا
قاتل تـو روی نیلی
یا حسن غریب مادر
اشعار شهادت امام حسن + شعر مدح امام حسن
الا اي خواهرم طشتی بیاور
شدم از کینه پاره جگر
بر مـن شده جفا
جانم شود فدا
ذکر ارض و سما
دراین غم و عزا
آه و واویلتا
مرا، این داغ بی قرینه کشته
خاطرۀ مدینه کشته
دیدم در کوچه ها، ستم یک بی حیا
بر عصمت خدا، سیلی زد از جفا
آه و واویلتا
حسین،اي نور دو چشمان تر مـن
گریه مکن برادر مـن
روزی مثل تـو نیست، اي عزیز خدا
کـه در کرببلا، سرت شود جدا
آه و واویلتا…
اشعار جانسوز امام حسن «ع»
یابن الحیدر نور هر انجمن
یا امام مجتبی یا حسن
جلوه گر اي ماه زیبا، از رخت نور ولا بود
صلح تـو رکن قیام بی نظیر کربلا بود
یابن الزهرا یابن الزهرا
یا حسن جان یا حسن جان
شد چراغ روشنِ دو دنیا
اِستَعِدَّ لِسَفَرِکْ بر مـا
مـن ز عصیان رو سیاهم، کن دعا بر حال زارم
ترسم از فردای محشر، بی قرارم بی قرارم
واحسرتا واحسرتا
یابن الزهرا یابن الزهرا
یا حسن جان یا حسن جان
اي نور چشم زهرا و حیدر
دست مـا را بگیر روز محشر
اي کریم آل طاها، اي عطایت بی‌نهایت
بسکه سرتاپا گناهم، می‌کشم از تـو خجالت
روسیاهم روسیاهم
یابن الزهرا یابن الزهرا یابن الزهرا
یا حسن جان یا حسن جان
اشعار شهادت امام حسن مجتبی «ع»
بـه ذکر حسن جان شد ایندم
زِ دیده روان اشک پاکی
دوباره دل بی قراران
شده زائر قبر خاکی
شده قلب مـن چون کبوتر
وَ پر می‌زند سوی آنجا
بـه عشق امامی غریب و
بـه شوق گلستنان زهرا
بُود ذکر جانم، بـه چشمان گریان
حسن جان حسن جان
حسن جان حسن جان
یا حسن یابن الزهرا
حسن آن امام غریبی
کـه بر درد عالم طبیب اسـت
حسن آن امام غریبی
کـه در خانه اش هم غریب اسـت
کسیکه شد از سم همسر
جگر پارۀ راه قرآن
زند ناله زهرای اطهر
حسن جان حسن جان حسن جان
بـه عالم بـه عالم
غمش بی قرینه
بنالم برای، غریب مدینه
یا حسن یابن الزهرا
حسن آنکه عمرش بـه سر شد
بـه اندوه و درد و مصیبت
حسن مجروح تیغ کوچه
حسن کوچه گرد مصیبت
حسن شاهد اشک مادر
حسن ناظر روی نیلی
حسن روضه خوان مدینه
حسن راوی ضرب سیلی
شده همان گونه گل
چـه پژمرده مادر
بـه پیش دو چشمش
زمین خورده مادر
یا حسن یابن الزهرا
نظرات کاربران